Poezi nga Agron Tufa

Baladat jane te gjata, te trishta
Pothuajse mbarojne me nga nje varr nen bli:

Do ta humbas per pak kohe vdekjen
Serish per te vdekur mohuar nga ty.

Asnje cep te botes ku vertitem si hije
S’me le pa dhimbjen tende te lashte.

Si shira te shkermoqur – tinguj sharkie
Mbjellshin pa pra krymba ne rrashte.

A heret as vone s’ka qene per varret
Nderkoha e pengut qe tret nje vdektar.

Vdekja eshte rroba jote qe kallet
Qysh nuk mbarove se qeni gjalle?

E zjarret terbohen, shkrumbohen nder vete
E zogu i hirit rritet n’ajri.

Universi fle ne sarkofagun e mallit
Baladat mbarojne me nga nje varr nen bli