Poezi nga Jahja Lluka.

Orët matnin ditët

E ditët kalonin si shtëllunga reshë

si gjurmët tona në dëbim.

Na  morën hartën,

diellin e ajrin

harrojeni emrin Liri- na thanë .

E ne morëm bekimin e Gjergjit

amanetin e Hasan Prishtinës

Betimin e Bacës e kushtrimin e Flamurit

Lulëkuqet tona shqiptarë

 Në Prill prilluan Lirinë

na sollen aromë Kosove e Shqipërie.

Rrugëtojnë shtigjeve të bardha

pleq, gra e fëmijë

me duar e sy kah Liria

në stacion pritjesh

në Bllacën e lebetitur

Prilli sërish prillon në liri

 Ti do jesh e lumtur

e kurrë më nën Serbi!