Poezi nga Bob Dylan

Unë jam burrë në vuajtje të vazhdueshme
Kam pas telashe gjatë gjithë ditëve të mija
Do t’i them lamtumirë Kolorados
Aty ku linda dhe pjesërisht u rrita

Nëpër këtë botë të hapur jam i detyruar të eci
Nëpër akull, borë, breshër e shi
Mëngjeseve mbi hekurudhë jam i detyruar të kaloj
E, ndoshta do vdes një ditë në atë tren

Nëna jote thotë që unë jam i huaj
Fytyrë që ndoshta s’do e shihni më
Por ja një premtim për gjithë juve:
Do takohemi në bregun e artë të Zotit

Unë do e bëj një të kthyer në Kolorado
Në vendin prej nga jam nisur
Se po ta dija që më dhuronit aq shumë dhimbje
Zemër, s’do të kisha ardhur kurrë.

Përktheu: Shkëndije Berisha/ KultPlus.com