Poezi nga Nerimane Kamberi

Shikoj kunatin
duke marrë një bonbon në tavolinë
dhe buzëqeshi.
“Kanë mbet nga festa”, i them.
Nana nuk më priste te oborri,
nana nuk është më.
Pashë bonbonat te xhami,
“për fëmijtë për festë” më tha nusja.
“Bajram, Bajram” thërrisnin ata,
merrnin nga një, dhe shkonin te shpija tjetër.
Fundja mbetet dashuria,  dhe kujtimet,…
të tjerat janë kot, ama bash kot./ KultPlus.com