Poezi nga Cemal Süreya

Përkthimi dhe përshtatja nga turqishtja: Edis Galushi

Këto janë duart e tua, këto këmbët.
Këto janë aq të bukura sa që ska më.
Këto janë flokët e tua, që u shprëndanë brenda natës.
Shiko, ky je ti fëmija im.
Me të pasur gjithë këtë shtrat përfundi nesh,
ti, deri në mëngjes, fjete mbi krahun tim.
Unë s’të gënjëj. Vallah-Bil-lah.
Ti je aq i bukur sa që s`ka më.

Shih ti, edhe sytë e tu janë këtu,
edhe maja e syve që tani u mësua të jetoj.
Mirë që është këtu, se çka do të bëja unë?.
Shiko zemër, krahët e tu, tërësisht të zhveshur.
Shiko, nuk ka mbetur asnjë sekret mes nesh.
Sytë e tu shtatë në ora tetë të mëngjesit, po më shikojnë mua.
Çfarëdo gjynahi (mëkati) që kemi bërë 50:50.

Ti, në fakt, shikoji këto. Këto janë buzët e tua.
Ato mund të flasin, të puthin.
Fort të putha kur të pash herën e parë.
Ishim në varkë, dhe varka po shkonte nga bregu.
Tri hapa më largë, shihej Stambolli.
I shtrirë, të putha butë.
Menjëherë, aty pranë nesh, kalonin peshqit.

Rreth autorit: Cemalettin Seber ose i njohur si Cemal Süreya (1931, Erzincan – 9 janar 1990, Stamboll), poet, shkrimtar dhe përkthyes turk. Një nga poetët kryesorë të poemës së Dytë të Re – një lëvizje moderniste në poezinë turke. Megjithëse eksperimentet e para i bëri me poezi me skica, studimet e tij kryesore për poezi filluan gjatë viteve të universitetit.

Poezinë “Güzelleme” (përkth. Bukuri) e ka shkruar në vitin 1954. / KultPlus.com