Erenestina Gjergji Halili

Nját shall m’dnâfshit, mbâjt si gur kishet
rreth qaf’s,
si Bé-ja, qi bâjnë burrat.
Njat zâ,
qi gurt e lumit i çon prej káh jan’ ârdhë,
n’ rr’pina shtigjesh e májash.
Nját fjalë,
qi vend ka nxânë,
si nxâmja ndër libra zvjerdh’ n’urtí
e nját dashní toket,
qi ngjyrë veç në t’kuqe merr…

T’tána i kam ruejtë si çílsi, qi s’bân hupë!
Plisi rándon peshë n’nját shall-peng,
toka tuj ankue n’bârrë të vét,
e njáj burrë n’pâq’ me pengun q’i mbet’…/ KultPlus.com