Poezi nga Sibel Halimi.

Tash jemi këtu
Pritja iu është ngjit vrapit të së pamundurës
Drita në fundin e tunelit ishte iluzioni i shpëtimit
shpërblim i ecjes se vetmuar
Braktisja kurrë nuk ka qenë fundi
mundësi për të dëgjuar veten e harruar

Tash jemi këtu Të sfilitur drejt një puhie
Pse duhet patur rëndësi
definimi i lëvizjes së largesës
A nuk është merita e së vërtetës?
a nuk është shpëtimi nga zjarri
e nga vërshimet e vrullshme të buzëqeshjes së
detyruar?

Tash jemi këtu
Pullaz kemi qiellin
Të tonën tapi… /KultPlus.com