Poezi nga Migjeni.

…-pranvera erdhi…
Nëpër fytyrat tona rrëshqiti një gëzim
dhe ndër zemra tona ngriti një fole,
e një jete e bukur e një jete e re,
me dëshira të shumta, po buzëqesh në lulëzim.

…Dhe dallëndyshja erdhi…
Si shpirt n’ekstaz, në hovin e shenjtë u shtri
me qiellin rroket, me diellin puthet,
dridhen krahët në hare~ mandej poshtë vërsulet
tue dhurue me cicërim përshëndetje një mije.

…Dhe vesa shkëlqen…
Në një pikë t’argjendt pasqyrohet jeta ,
tërhëqese si andrra dhe si vizatimi
ndër orët e hyjzimit, kur shpërthen agimi
e rrezet e arta rrëshqasin ndër fleta.