Poezi nga Jaroslav Seifert

Në më pyesi, se çfarë
ka mbetur nga të
bukurit momente?

Do t’thoja:shkëlqimi
i syve,
një pikë parfumi
ca psherëtima
të strukura nën jakë,
mbi qelq epshet fryma,
një thërrime loti
një thua trishtimi

Duhet të më besoni,
pothuajse asgjë

E një grusht tym,
pak buzëqeshje në fluturim
në një qoshe turfullim
i disa fjalëve,
sjellë nga era si mbetje

Pa harruar dhe tre
fjolla dëbore në dorë

kjo është e gjitha.

Përktheu: Herman Çuka / KultPlus.com