Poezi nga Dije Demiri-Frangu

I mblodha si gurë të lashtë
foljet që dinë të rrëfejnë e të kallxojnë kujtime njerëzish
I mblodha disi me kujdes që rrëfimi të bëhej I bukur
E nisa rrëfeja para gjetheve të parkut në Prishtinë
Për brezin e humbur të shkrimtarëve
Gjethet më njifnin si trungun e tyre
dhe qanin bashkë me mua
unë qava si nga ndonjë pendesë e madhe
mora forcë e hodha pakon e duhanit në Paris
t’mos mblidhte më bishta cigaresh nëpër rrugica
Orveli
njeriu që jeta i kalonte si kërcim hardhuce
sa i madh ishte e kishte humbur si bubrrec në shkretëtirën jetës
shumë pimë duhan bashkë atë ditë
S’mund e shihja duke mbledhur bishta cigaresh në Paris
I hodha pakon e duhanit përmes ajrit përmes fjalëve
Sa kujtim të bukur bëra për vete
E gjethet vazhdonin të dridheshin nga rrëfimi im / KultPlus.com