Odiseas Elitis / Përkthyer nga Romeo Çollaku.

Ca vajza të korithta qëmenatë hodhën zëra
Fishekzjarre e ngjyra që jehonin
Në kishëzën e largët të zefirit…
Hya a bam! Pa ç’u derdh era nga kambanat
Dhe gjithë deti larg hya e bam! hya e bam!
Po baret me kambana çmendurake…

Dhe ato ikën tani lakuriq nga mesi e lart
Me kashtore të gjëra thimba të kërmëzta naze kallëze
Të prirur me një flutur mbi gjirin e djathtë trimoshin
Tri katër gjashtëmbëdhjetë tetëdhjetë a njëqind
Shkojnë e grinden me fëmijët e tokës kësaj konteshe bari
Djegin sanë shkrijnë flori temjanisin me pjalm
Krokujsh parzmin e tokës aq sa ajo tanimë fërgëllon
Lajthitet eteri nga breshëri kanarinash dhe veton parashtur
Vlon me squfur në breg me kallama në fushë..

Vajzani mos! Me ç’ zemër do t’ia thonë bilbilat këngës!
Mos! Me ç’shtjellë uji do harlisen pjergullat!
Si e nxëka qiellin një guaskë e trëndafiltë
Si mund të parandjehet vajzani drita nga sytë tuaj!/KultPlus.com