Poezi nga Sibel Halimi

Nuk do të mund të të ruaj
përgjithmonë
dashuria ime nuk është e tokës
rrënjët në qiell lëshuar që moti ka

Nuk do të mund të të mbaj
gjallë me dritën e syve të mi
të përtejme e kam shikimin
as për vete nuk e kam

Nuk do të mund
të të ngroh në prehrin tim
të ftohtë akull kam dhembjen
që më fle e nuk zgjohet kurrë për t`dal

Nuk do të mund
të të ndjek asnjë fjalë e imja
ajo që moti ecën në rrugën e lirisë
e bashkë me mua të don ty
dhe të vërtetën tonë dashuri

falëm që jam lëvizja
emër tjetër nuk kam

KultPlus.com