Poezi e shkruar nga Nënë Tereza.

Është Krishtlindje çdo herë
Që i buzëqesh një vëllai
Dhe i zgjatë dorën.

Është Krishtlindje çdo herë
Që qëndron në heshtje
Për të dëgjuar tjetrin.

Është Krishtlindje çdo herë
Që nuk pranon parimet
Që i syrgjynos të nënshtruarit.

Është Krishtlindje çdo herë
Që shpreson me ata që dëshpërohen
Në varfërinë fizike e shpirtërore.

Është Krishtlindje çdo herë
Kur njeh me përulje
Kufijtë e tu e dobësitë

Është Krishtlindje çdo herë
Që lejon Zotin të rilind
Që t`jua dhurosh të tjerëve

Përktheu: Brizida Gjikondi