Poezi nga: Robert Burns

Shqipëroi: Dritëro Agolli

Po kush me shkop në xham troket?
“S’do mend që jam Findlej?”
-Shtëpia fle dhe s’ka lezet!
“Nuk fle!” – i tha Findlej.

-Po si guxon këtej të vish?
“Guxoj!” – i tha Findlej.
-Ki mendjen punën mos e prish!
E prish!” – i tha Findlej.

-Deriçkën hapur po ta kesh…
“Ta kem!” – i tha Findlej.
-Pa gjumë natën do më lesh!
“Pa gjumë” – i tha Findlej.

-Dhe po të lashë në shtëpi…
“Më ler!” – i tha Findlej
-Të gjen mëngjesi në gosti!
“Më gjen – i tha Findlej.

-Sikur të gdhihem tok me ty…
“Me mua!” – tha Findlej.
-Ty prapë ky shteg ta bën me sy
“Ma bën!” – i tha Findlej.