Nga Sinan Kamberaj.

Si e ke emrin bukurosh?
Braho, iu pergjegj ai
Sa vjeç je?
Dymbëdhjetë, – tha, duke i fshehur dy

Po ti, e ti
Ti atje?

“Merrini, se s’do të hani mē”!

Çunit me çokollatë në dorë
I ngriu shikimi –
Si dhe shokëve të tij ..

“Merri, – urdhëroi Rreshterin –
Çoji atje –
Poshtë” …

Fëmijët me çokollata në duar
U nisën mbas Rreshterit

Gjeneral M. numëroi krismat në Luginë –
Kujtoi mbiemrin e vet *)
Dhe preku armën në brez!

*
Shumë ujë rrodhi e rrodhi
Nën Urën e Driniës …

Djali me çokollatë
Sot do të mbushte 34
Pa ato që ia fshehu Gjeneralit M. atëherë …

Kur u kthye në Sallë
Gjyqtari Alphons Orie iu drejtua:
Mr. Mladić, a e pranoni krimin?

Gjenerali M. ulēriu si bishë:
– Protestoj!
Nuk e njoh këtë Gjyq!

– Burg të përjetshëm!, – tha Z. Orie
Dhe e lëshoi çekanin mbi tavolinë

“Kur ka ndodhur kjo?” –
pyeti vetën Gjenerali M.
Pastaj zu të përmjerrej
Dhe heshti

Ai kërkoi leje nga Gjyqtari
Të shkonte në banjo
Dhe u kthye sërish i lagur

Sakaq iu shfaqen sytë e ngrirë të Brahos:
Po ata sy, si dikur !
Pastaj pa kurrizin e tij dhe të shokëve
Pastaj pa horizontin e Srebrenicës në muzg …

Dhe u ul

“Merre, merre”, i tha Braho
“Ta hash nga pak –
Se mjaft do të keshë kohë”

“Shporru!
Unë nuk ha çokollatë!” –
U çart Gjenerali M.
Dhe u ngrit në kēmbë
Duke prekur vendin bosh të pistoletës

U ngrit sërish
Mbylli veshët nga jehonat e Luginēs
Dhe u ul me vrull

– Ju duhet të qëndroni në këmbë Mr. Mladić! – tha gjyqtari gjentil

Gjeneralit M. iu duk prapē e vogël
Gjykatorja dhe Serbia

– Protestoj!, tha
Dhe u ngrit e u ul
E u ngrit e u ul –
Në shurrë të vet –
Çull
Duke murmuritur
Gj – Gj – Gj…

Paptitmas ngriti kryet lart
Dhe me instinktin e oficerit
Çoi dorën nē brez ..

Iu bë se dikush thirri:
Gjeneral, Gjeneral!

Ai s’e kishte ditur asnjëherë
Sa pranë qëndrojnë në Fjalor
Fjala Gjeneral
Me fjalën Gjenocid!