Poezi nga Dritëro Agolli

S’ka heronj,
heronjtë i përzumë me lavdi
përditë i nanuritëm dhe me lajka
dalëngadalë i vumë një nga një
në prehje dhe në gjumë.

S’ka heronj,
heronjtë u mërzitën,
prisnin ëndrrat,
ëndrrat u vonuan duke pritur
heshtën e dremitën
dhe në nina-nana u kënduam.

Ç’digjeni nga malli për heronjtë?!
kushedi kur kthehen nga kjo anë
Ç’i kërkoni?
Pritja është e kotë
S’ka heronj, tani ka pehlivanë!