Poezi e cila mori çmimin special në edicionin e parë të “KultStrofa”. Poezia është shkruar nga Rozafa Shpuza.

Skelete çadrash marshojnë mbi nudo resh
si taborre surreale që s’mund t’i rezistojnë
tundimit narcisist të pellgjeve.
Prej trumbetave të shiut
shprazet himni solemn i ardhmënive,
teksa vetima merr trajtën e dorës
që mbërthen kofshën kallkan të prostitutës.
Skeletet shushaten,
shamatohen,
shkyhen,
shtyhen ndërvedi për ndjesinë e qullun
që i kaplon marrisht e i len pa frymë…
Saora,
përpihen t’epshume prej orgazmës vjeshtake
e sosen të sfilituna ndër kosha dashnish virtuale.