Poezi nga Liridon Mulaj

I bana gati valixhet!
Pasaportat i rrasa me nerv
ne xhepin e pasëm,
atë që mbyllet me zingjir.
Frigohem se më humbin,
e më merr lumi,
mbetem këtu mandej në vendin
tem.
Këmishat e bardha i palosa në fund,
pantollonat terital sipër tyne e në krye ,
rrobat e punës,
se po shkoj për punë a kupton ?
Qejfi në fund,
atje i zhytun mes harrimeve
se qejfi nuk vyen rrugëve të botës.
Bana gati valixhen e ikjes,
përfundi teshave,
nana , eh nana
më kishte shti dy thelba hudra
e nji grush krypë për sy.
Kesha vetmeti e po vetit i thashë:
-Kush asht ai sy i plasun qi mbet në emigrantë?!

Po po sonte i bana gati valixhet,
e pasaportën e shtina thellë
se tutem mos më hup,
e mbes këtu…në vendin tem. / KultPlus.com