Nga Vlora Konushevci

Jam kanë unë 
ai fetusi që e keni gërry 
se oxhaku s’ju ka timu 
se pushka s’asht ni
se këmisha s’asht çky.

Jam kanë unë
ajo që e keni djegë për shtrigë 
e keni vajtu, shënju hala pa e pa botën n’sy!
Ajo çika, mallkimi juej, kryqi i kërkujt.

Jam kanë unë 
ajo që e keni shitë për bagëti 
një palë frena n’shpi, dy palë çobanit
plumbi n’pajë të nusnisë 
pa tagër, rob për shpi.

Jam kanë unë 
ajo që e keni mësu me shuejt 
me duru 
Dhunimin
Poshtnimin
Shkretimin
Dashninë kurrë s’ma keni mësu

Jam unë 
Ajo që dashninë jau mësova 
dhunimit ja këputa krahët 
poshtnimin e shtina n’dhe 
shkretimin e ndava prej gjinit 
e oxhakun jau timova!