Nga Hasan Dajaku.

Ç’ka Dardani që rri menduar?
Ç’hall ka ai? Kush e di?…
Ka hyrë në kopsht të madh
Dhe po zgjedh lule për poezi.

Për temë zgjodhi jetën në shkollë,
Marsin e nisi thjesht, me mollë:
Dikush kaloi telat, ulet, përkulet,
Tinëzisht këput frutat pa u rënë lulet,
Dega e këputur rrjedh qumësht të bardhë,
N’mes shoqesh qëndron e zhgrehur n’vaj…

Kush, vallë, që ai
Që s’e pa asnjë sy?!

Dardani mendoi se e kaloi marsin:
“Po hyj në shqoten e prillit mirë…”
Pesë dy herë i kishte fshirë,
Domosdo i kishte shkruar prapë.
“Jo, nuk matet vargu me hap,
Nuk shkruhet vjersha me një frymë!

E sheh se këtu mungon një rimë?…”

Vargu i tetë sikur thirri: ” Hopa… Hopa.
Vjersha nuk i duron gjithë këto gropa!”
“Durim, thirri Dardani, Durim,
Të ëmbëlsoj, o vargu im…”

Nga Droja e Dardanit – Hasan Dajaku / KultPlus.com