Poezi nga Xhevdet Bajraj

Hiç nuk ma mbush mendjen
që një natë dimri duke u kthyer
në shtëpi
asnjëherë s’kemi ecur nëpër borë
me dorën tënde në xhepin tim
që nuk mbaje në kokë një kësulë
të kuqe
dhe çizmet poashtu të kuqe
i kishe

Nuk ka kurrfarë mundësie
që të mos jemi puthur
të mos i kemi ngrohur buzët
e njëri tjetrit me avujt e shpirtit

Nuk ka as edhe pak mundësi
që nuk e kemi gjetur një vend
te ngrohtë
një qiri një shishe verë të kuqe
e të mos kem bërë dashuri

Apo po i bie se më paska marrë malli
për ato që i paskam parë në ëndërr
dikur moti
Unë jam ujk por s`më ha palla
nëse qengji ma turbullon rakinë e rrushit
dhe që më ikin ditët
duke e pritur kësulëkuqen
në mes të rrugës së verbër të jetës./KultPlus.com