Poezi nga Ha Jin

ka muej qi fletorja më ka mbetë shprazët
falë dritës qi ti e derdh
përqark meje. s’më duhet gja
lapsi, qi kotet
ngeshëm pa pikëllim.

s’asht kurrgja ma mirë se me jetue
nji jetë pa rrëfime qi s’lypë
me shkrue për m’i dhanë kuptim —
kur t’më soset ymri, le të thonë gjindja
se e hupën nji njeri të lumtun
ndonëse asnjani s’din se sa i lumtun jam kanë.

Përktheu: Plator Gashi / KultPlus.com