Poezi nga Sabri Hamiti

Tokë e zezë ngjyer me gjak
Ku majat i qeth stuhia
Ka zjarmi në gji shtëpia
Plagë në zemër një bajrak

Rrafsh i Naltë i ndërron stinët
Që peshojnë qafën lakuar
Era egër i tremb bimët
Ujin që humbet ndër duar

Syri shkrep një vetëtimë
Mish të gjallë mbulon guna
Kur në qiell sundon furtuna
Fusha fryn një psherëtimë

Saherë zemra gjak kullon
Saherë syri lot loton
Nëpër shpirt e palcë të Motit
Valon shenjë e Kastriotit / KultPlus.com