Poezi nga Stefan Çapaliku

Krahni

Nuk e di pse
na kanë mbetë
shumë pak sende
të nanës.

E pra ajo nuk ka ma shumë
se dhjetë vjet që ka ikë.

U largue ashtu,
e veshun thjeshtë, lehtë,
me kostumin e saj, gri.

Dikush duhet t’i kish ruejtë sendet e saj.
Unë ma s’pari.

Ç’ishte ky moskujdes?!

E tash kanë mbetë krejt pak:

Një bluzë sa me i marrë aromë,
disa çikërrima
dhe një krahën i vogël.

Nuk di pse,
po sa herë që due
të bahem burrë,
krehem me të
vetëm për t’i ndie
gishtat e saj
në krye…

Tiranë, 25 maj 2023./KultPlus.com