Poezi nga Sibel Halimi

Njeriu im
kishe harruar që moti
kthimit në shtëpi nuk mund t`i
ikësh
Një ditë do të çliroheshe prej
thellësive të saj
kthyer në qoshkun
ku befas braktise veten
në kohën kur lartësia si turmë
zogjsh
të mashtronte nga lartë
Kthimi në shtëpi
është frika nga hapësira
që kundërmon ikje
mbuluar me këmishën bilur të bardhë
për jetën tënde të
pandreqshme
për ty që je fillikat
Pse u dashka të ktheheshe
në ideogramin e
pazgjidhshëm
të nëndetëses të oqeanit tënd
t’pafund?
Kthimi në shtëpi
ka kuptimin e shoshitjes së
skutave tua
mbyllur nën dry si dikur
gjyshja nusërinë e saj
ku fshehurazi kujtonte veten
e lirë
në netët pa gjumë
Kthimi në shtëpi
është lindja e rrita
e mospranisë tënde
e botës që zë fill
mbetur fëmijë përjetësisht
Kthimi në shtëpi
Je ti, njeriu im, duaje/KultPlus.com