Erenestina Gjergji Halili

Iu ka vjedh’ shtratit’ Zeusit plak, Hera m’katare,
t’linjtën cohë, hodhi shtatit e plakun Zeus pâ n’shpin’,
qát dekik iu vodh Olimpit e érdh me çù dashni n’tok’,
páj, qat dekik, rá skeptri e rr’feja n’Prishtinë…

Oh, ta ka tùnd dheun, minádi i burrit t’tradhtùem,
prej Hers’, m’katáres e zoj’s Olimpit e t’barkut,
-Ku âsht plaku – thané – âsht pengu i gjakut!
Aten’e Hermes, n’Çudë, strukë prej s’largut…

Prej friget, Her’s kthye n’mish e sumbull epshit,
çârt iu ka boja n’lkur’, lukth e kunor’ apet,
-N’besë tande – i tha Prishtin’s – mos m’lén!
N’ajër i mbet’ fryma, n’kthim për nân mbret…

E tokësor’t u çuen me mârrë frymë!