Kudra, Qeni, unë…
E megjithatë e desha,

Atë qen bir qeni
Atë kudër bijë kurve…

Nuk pati rëndësi a u puthëm
Në zgafellet e Vjenës
Apo në sokaqet e Stambollit…
Në rrugicat çetnike të Beogradit,
E kam dashur atë qen bir qeni
Ashtu sikur ajo kudër se ka dashur kurrë..

E kur jemi te kudra
E kam rrahur e dashuruar në të njëjtë kohë

Paralelisht….

Kur po bëja dashuri me të
E dija se po e kënaqja
Njëjtë sikur po bënte i dashuri im..

I kam dashur të dytë
Ashtu siç sot normalisht nuk duhet…

Megjithatë, i kam dashur
I kam zhveshur aty ku mbulesa është mbrojtja më e mirë.

Atë e kam pasur të dashur
E këtë e kam trajtuar si hyjni…
Me njërin kam bërë mëkate
E me tjetrën jam puthur e kam bërë blasfemi.

Kudra ishte kanibal
Më hante e më përpinte
Ashtu siç bënte me qenin, atë trupgjatë
Që jo pak po e haja edhe unë…
Qeni, ishte ndoshta me i buti ndër shokë
Me një fytyrë, normal, prej qeni
Më kafshonte as shumë
Sa e harroja kudrën brenda sekonde…

Isha në qiellin e shtatë me kudrën
E shtatë të tjera i kërkoja edhe me qenin…
Atë qen bir qeni që nuk më meritoi.

Edhe kudra ma futi,
Iku me flladin e parë dhe premtimet qesharake

Ndërsa unë e doja shumë.

Kudrën e doja se ishte kudër
Qenin, se ishte qen ama.

Nuk ka rëndësi nëse ishin gjini,
Ngjyrë apo pjellë e ndryshme
I kam dashur të dytë,
Në të gjitha kuptimet e pakuptuara letrare.
I kam dashur aq shumë sa i tradhtova
Por nuk i bëra kurrë bashkë..

Arbër Selmani, 5 nëntor 2012