Poezi nga: Jevrem Bërkoviq
Përktheu: Lulzim Tafa

Askujt asnjë fjalë për sëmundjet e mushkërive
Të bindin se i shëndoshë as që ke lindur
Të dëbojnë atje në bjeshkë të vetmosh
Të ofrojnë ankth mëngjes e mbrëmje
Ta ndalojnë diellin, shiun dhe erën
Vetë gjeje ilaçin tënd, e ilaç për ty nuk ka.

askujt asnjë fjalë për sëmundjet e kresë
derisa të mundesh mos e prano
askujt asgjë nga zymtësia jote
shiko yjet, në thellsitë e qiellit
për kokën krejt një është
se ku po e çon në ato çaste.

askujt asnjë fjalë për sëmundjet e zemrës
këtu askush askujt nuk mund t’i ndihmojë
as në vendlindje mos shko që të shërohesh
atje së pari në zemër të therrin
I ndërsejnë mbi ty tufa qensh
E zemra e ka vështirë kur e lehin.

Askujt asgjë për sëmundjet e syve
Si ata sheh edhe kur të verbohesh
Gjeografia nuk ndërron shpesh
Pylli është i njëjti derisa është
Nëse të vjen keq për detin, dëgjoje.
Njerëzit mos i kujto, e di ti si janë

Askujt asgjë për sëmundjet e trupit
Venitesh! Venitu dhe mos u anko.
Kujto Ana Kareninën si vajzushë
Dhe kur nuk mundesh më as të ëndërrosh
Nëse asgjë nuk ke sjellë nga Lufta,
Këtu është revolveri i shtëpisë ose thika./KultPlus.com