Poezi nga Enerestina Gjergji Halili.

Për Lalë Gjergjin – Mirdituer
( Gjyshin tem)

N’Kuven’ t’Lezhës , Pal Dukagjini,
besën e burrit ka dhânë Gjergjit,
dukagjinas e djelmni Shalet,
kâmbën anmikut me e qitë faret.
Kish pa lé Leka i Palit…
Rrit’ n’Ulpianë , Raguzë e Lezhë,
me vlla Pal, Marí e Rozë,
páj ma i miri i kull’s t’vendit,
nip n’derë Aranit Komnenit…
N’dasëm t’Gjergjit, básh n’Krue,
thirr’ n’duel ka Lekë Zakarinë,
për nját t’bukrën e Dushmanve,
për nját fllanxë t’re, Jerinë.

Uj’ ma mrápa n’kohë ka rrjédhë…

Kur n’kry i vnoj kunόrë,
tuj lidh’ besë me Gjon Muzak’,
tuj dhânë fjal’n e nderit t’burrit,
me má t’bukrën Teodorë.
N’Stefigrad âsht bâ e madhe,
Kastrioti thirr’ p’e kâ,
flut’ron Leka me ndih’ vllaun,
páj prej dékës, Gjergjin ka ndâ…
N’bukë t’sofrës, n’teh t’shpatës,
n’besë arbnore t’Principatës,
kryetrimat kanë lidh’ motin,
Leka njá n’ Gjergj Kastriotin.
Re zezona mbi Krue apet…
Ballaban Pasha, s’gjân’ gajret
As ushtri, as kockë ka mbetë…
Thirr e ka njáj Zot Gjergjin,
e ka lânë Lekën vetun,
thirr ká Leka n’oshtimë t’giatë,
bes’n e Gjergjit kush s’pe çârtë!
…Njéshtu puna n’at Principatë…
Gjergj e Lekë, ngát e ngát,
âsht’ thânë fjala dhe m’dhe:
-Kryetrimat s’mund me dekë,
jetë dhané, mandej kanë lé! /KultPlus.com