Poezi të orës 21-22 (20 Shtator 1945)
Përktheu Rozana Belli

Ç’gjë e bukur të të kujtosh ty:

mes lajmeve të fitores dhe të vdekjes,

në burg

kur mosha ime ka kaluar të dyzetat…

Ç’gjë e bukur të të kujtosh ty:

mbi një copë të kaltër harruar dora jote

dhe në flokët e tu

butësi e qëndrueshme e shpirtit tim

toka e Stambollit…

Si një njeri i dytë brenda meje

lumturia kur të dua ty…

Aroma e gjetheve të barbarozës

mbetur mbi majat e gishtërinjve të tu,

rehati e dielltë

dhe ftesa e mishit:

errësirë e ndarë me vijëza flakë të kuqe

e thellë

e nxehtë…

Ç’gjë e bukur të të kujtosh ty,

për ty të shkruash,

në burg të shtrihesh mbi shpinë të mendosh për ty:

filan ditë, filan fjalë që the në filan vend,

bota s’është më vetvetja…

Ç’gjë e bukur të të kujtosh ty.

Për ty duhet të gdhend sērish objekte druri:

një sirtar

një unazë,

dhe duhet të thur një mëndafsh të hollë tre metra,

dhe duke kërcyer menjëherë nga vendi

duke u ngjitur pas hekurave të dritares sime

kaltërsive qumështore të lirisë

duhet të lexoj me ulërimë çka kam shkruar për ty…

Ç’gjë e bukur të të kujtosh ty:

mes lajmeve të fitores dhe të vdekjes

në burg

kur mosha ime ka kaluar të dyzetat…/ KultPlus.com