Poezi nga Shukrije Gashi.

Miq kur t’mos jem më n’ mesin tuaj
m’ kërkoni n’ vargje poezishë
në sytë e çdo gruaje që
heshtjes gjinore ia preu
frikën n’ kërthizë
gjahun e sedrës së ligë burrnore
tek varri im mos vajtoni
shpirti im nuk banon në vdekje
që vodhi andrrën e Lirisë
shaluar me mamuza t’ huaj
hingëllimash kali t’ hazdisur
trokut bixhoz e pushtet
Thembrave t’ përgjakura
gjithë jetën ecur kam gjurmëve
t’ mia autentike një vurratë
djalli nuskë
Kurrë nuk do t’i mbyllë
sytë për t’i harruar klithmat
as dhimbjete e të vegjëlve
që dhunshëm pushojnë
n’ harrim dje
Jo as pas murit që ndanë
mishin nga shpirti tej pragut tjetër
do t’ju braktisë
n’ zërinë tuaj jam ëndrra që rri zgjuar
vargut që merr zjarr eshkë
ta djegim bashkë heshtjen mënxyrë
M’ falni nëse njëherë ju harrova…