Nga Charles Bukowski

Gjenia i turmës

Për të mbushur çdo çast çdo lloj arme
Dhe më të zellshmit për vrasjen janë ata që predikojnë kundër
Dhe më të zellshmit për urrejtjen janë ata që predikojnë dashurinë
Dhe më të zellshmit për luftën – përfundimisht – janë ata që predikojnë paqen.
Mos i zini besë
Burrit mesatar
Gruas mesatare
Mos i zini besë dashurisë së tyre.
Dashuria e tyre është mesatare, kërkon shpirtvogëlsinë
Por ka gjenialitet në urrejtjen e tyre
Ka mjaft gjenialitet në urrejtjen e tyre për t`ju vrarë, për të vrarë këdo
Ngaqë nuk duan vetminë
Ngaqë nuk kuptojnë vetminë
Mundohen të shkatërrojnë
Gjithçka
Ndryshon
Prej tyre.
Duke qenë të paaftë
Të krijojnë art
Nuk e kuptojnë artin.
Shohin në dështimin e tyre
Si krijues
Veç një dështim
Të botës.
Duke qenë të paaftë të duan plotësisht
Besojnë dashurinë tuaj
Të paplotë
Si pasojë, ju urrejnë
Dhe urrejtja e tyre është e përsosur
Si një diamant që shkëlqen
Si një thikë
Si një mal
Si një tigër
Si helmi
Arti i tyre më i madh.

Përktheu: Anila Xhekali. / KultPlus.com