Pablo Neruda / përktheu Enkeleda Suti

Mos shko shumë larg, as për një ditë
sepse…sepse…s’di si ta them
një ditë është kohë e gjatë e
unë do jem duke të të pritur
sikur të isha në një stacion treni
por trenat janë parkuar diku tjetër
në gjumë

Mos më lër as për një orë
Sepse atëherë i gjithë ankthi im do të vërshojë për tek unë
tymi që hungërin në kërkim të një shtëpie
do të vijë drejt meje po ashtu
duke mbytur zemrën time të ngratë
Mos u shpërbëftë kurrë në det silueta jote
Mos u valëviteshin qepallat e tua kurrë në një largësi të zbrazët

Mos më lër për një sekondë, e dashura ime

Sepse në atë çast
ti do te kesh ikur aq larg saqë unë
do të vërtitem nëpër labirinthe mbi të gjithë tokën
duke pyetur
A do të kthehesh?
Apo do të më lësh këtu, duke vdekur?