Poezi nga Diane Loomans.

Nëse do e rrisja dhe një herë fëmijën tim
do t’i ndërtojë më parë vetë-vlerësimin,
e më vonë shtëpinë.

Me gishta me shumë do pikturoja me të,
e gishtin më pak do ja drejtoja për gabime,
do t’i zëvendësoja qortimet më përqafime
do t’i largoja sytë nga ora e do ta shihja atë në sy,
do ngjisja balona me të drejt qiellit,
do të ndaloja së qeni serioz,
por do luaja shumë seriozisht

do vrapoja pafundësisht nëpër yje
dhe përqafimet do ishin shtroja jonë
nëse…. edhe një here. /KultPlus.com