Poezi nga Xhabir Tabaku

njimbëdhjetëmijë e treqindenjëmbëdhjetë ditë
mërgim

-nji oqean ndërmjet

zani i fëminisë çirret andej
dhe kumbulla në fund t’oborrit
shêj kokrrat n’gem –

ah! malli jem

gjithçka tjetër këndej
fryma e nanës – vorri i babës

tan’ bota nji katund i madh
në konfuzion

-pse e le vendin tand? më pyeti nji gjerman ka mot
-për liri, i thashë me ballin nalt.
uli kryet gjermani
-shì sikur unë; foli plaku – syni lot.
kur ta gjesh lirinë tha, fillo e qaj mallin!

-malli jem m’at fund oborri! / KultPlus.com