Poezi nga Linditë Ramushi – Dushku

N’vjeshtën e harrume

nisen me ra t’kuqrremtat gjethe

tu ia shtu tokës ngjyrën

tu e njoftë mallin e dashnisë tem

që ka qit avull prej zjarrmisë

t’kuqrremtat gjethe t’parat vijnë e kallxojnë

për udhtë e rinueme

për melhemet

fjalët qi t’ngjallin frymën

duer qi t’prekin e t’nijnë se je afrue

hala pa t’prekë e pa t’pa n’sy

me t’kallxu mendjes sa je vonue shkretetinave t’idhnimit

se t’zezën e ka ba m’u dokë e bardhë

…toka vazhdon kuqrremet me krejtë gjethet qi u hargjuan degësh

tu e rinue udhën tande

drejtë ernash qi janë harrue ikjesh t’pa andrrueme

po, t’pa andrrueme

se andrra âsht e bamja e gjysmës

deri n’takim forcash qi e bojn t’prekshme t’plotë çdo gja./ KultPlus.com