Poezi nga Dante Aligheri

Aq fisnike tregohet zonja ime,
Aq e hieshme kur botës i përfalet,
Sa gjuha dridhet, belbëzon e ndalet,
Dhe sytë thue nuk guxojn me i hjedhë shikime.

E stolisun me hire përvujtnie
Kalon ajo prej lavdesh e përcjellun,
Dhe ngjan diçka prej qiellit vetë e sjellun
Te bota jonë për shembull mrekullie.

Aq e këndshme ajo e pamjes i fanitet
sa sytë dikojnë te zemra nji gazmend
qi kush s’e ndien nuk mund t’a marrë me mend.

Dhe duket se nga buza e saj pa pra
Ambël nji frymë dashurie rrezitet
qi shpirtit shkon tu’i pëshpëritun: Fshaj!

Përktheu: Arshi Pipa./KultPlus.com