William Ernest Henley

Përktheu nga Synim Selimi

Invictus

Prej natës që m’mbulon mu,
Zi skutë më skutë si pus shkepun,
Falënderoj cilëtdo zota mund t’jenë diku
Për shpirtin tem të paepun.


Në zapin e ardhun t’rrethanave
S’jam dridhë as zashëm s’kam kajtë.
Nën goditjet e orëve e të zanave
Jam kryepërgjakun, por kryenaltë.


Matanë këtij veni t’zemërimit e lotëve
S’përhihet gja pos tmerrit t’nemun,
Edhe prapëseprapë kërcënimi i moteve
M’gjen edhe ka me m’gjetë sypatremun.


Sa e ngushtë porta s’ka ransi,
Me dënime sa asht dorëshkrimi plot,
Fatit tem mjeshtrinë veç unë ia di,
Për shpirtit tem veç unë jam zot./ KultPlus.com