Kreshnik Berisha

Asgjë s’është si në fillim, në fakt

As ky arabi nazist, i frikshëm, s’duket si ditën e parë

Teksa gërhatë në qoshen tjetër të qelisë

Midis Bernit.

Unë prap kam me ia lëshu mërrolat me indiferencë

Se ai prap nesër ka m’u endë si budallë

Në këto metra katrorë, gardianët

Kanë me qeshë me të prap

Ai ka m’i marrë barnat, ka m’i shty teposhtë me ujin në tas

Dhe ata kanë me ma mbyllë derën e hekurt f’tyrës pa të keq

Që t’ha bukë me të prap

Në një tavolinë…

Unë në lajme të pashë, Arian

Të pash prap në lajme paaak sekonda

Eh, ç ’të duhen tani ato fjalë…

Të pash më vonë prap, të nesërmen

Teksa babai të vendoste lulet mbi varrë

Ti borën e doje

Por kush borës dorë i dha?

Ata, nga të cilët kërkove të mbroheshe

Apo ata që mbrojtjen s’ta dhanë?

Epo, s’ke pse me u mërzitë tash për

Dukjen para kamerave

As për komunikimin me gazetarë

As të kërkosh ndihmë nga rreziku

Rreziku tashmë të ka vrarë…

Ej, edhe mu, nga qelia e midis Bernit

Asgjë s’më duket si ditën e parë…

As ky arabi nazist

I frikshëm

Budallë

Njëzetvjeçarë…/Kultplus.com