Nga Aurenc Bebja, Francë – 3 Janar 2022

“Drama” ka botuar, në prill të 1935, në faqen n°126, poezinë e piktores Veronica Haigh dedikuar asokohe Aleksandër Moisiut me rastin e ndarjes nga jeta të aktorit të famshëm me origjinë shqiptare, të cilën, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar.

LAMTUMIRË DHE AVE ALEKSANDËR MOISI !

Në këtë vdekje të vetme sa vdekje ka!

Kështu vdes drita e ditës me një yll të vetëm

Dhe gjysma e njerëzimit tani fshihet

Pas disa të rënëve prej këtyre syve;

Mbret, subjekt, lypës, shenjtor, poet dhe klloun,

Të gjithë në këtë përmbysje janë goditur.

Por, duke menduar për vdekjen e Moisiut, është e vërtetë

Që me vdekjen e tij vdesin edhe një turmë,

Por kush vajton Moisiun, nuk e vajton më shumë

Si Hamleti, Fedja apo një mori

heronjsh të rënë – Jo! Kush e njihte nuk ka zgjidhje

Por duke vajtuar Moisiun, vajtojmë më shumë zërin e tij.

Sa aktor i mrekullueshëm është ky aktor akoma!

Duke na mashtruar, që të mos harrojmë fuqinë e tij;

Këtu ai shtrihet i pajetë, që mund të shkaktohet nga arti,

Vdekja i ka ofruar atij një pjesë (rol) tjetër,

Të cilën ai e interpreton me mjeshtëri të palëkundur.

Pjesa tjetër është heshtje – Gjithkush është ende.

VERONICA HAIGH

https://www.darsiani.com/la-gazette/drama-1935-poezia-e-lamtumires-dedikuar-aleksander-moisiut-nga-piktorja-veronica-haigh/ / KultPlus.com