Nga poema “Loja e eshnave” nga Fahredin Gunga.

Mos shkelni
në hirin e eshtrave
të dorës për respekt të lotit –

mos shkelni
në hirin e eshtrave
të etshëm për shiun e prillit –

të etshëm për shiun e prillit –
të ngujuar ndërmjet nofullave
të fëmijëve pa va,

mos shkelni
në hirin e eshtrave –
se ngjallen ujqit e fjetur,

se ngjallen
erërat e çmendura,
se ngjallen ujqit e fjetur,
se ngjallen
erërat e çmendura

mos shkelni në hirin eshtrave
ju lutem,
si për lulen e bardhë,
si për fëmijërinë time
të varur në udhëkryq.