Poezi nga Rozafa Shpuza

Shoh tek aviten tehe të kithta,
tehe gri,
tehe që përpushen prej padurimit
e turren me thye ndër 100 gastare
blunë e tutlueme të syve.
Uli grrilat e qerpikëve
me shpresë se imazhi i mbramë ka me u zhba
në mozaikun inatçor të pendesave…
Medet,
edhe kët vjeshtë, grizhlat harruen
me lanë nji pupël të bardhë
mbi parvazin e mallit tem të mrrolun. / KultPlus.com