Poezi nga Sali Bashota

QENTË NUK LEHIN VETËM NATËN

Qentë nuk lehin vetëm natën
Askush nuk tha deri më tani
Si ka mundësi të paralajmërohet
Marshimi i lehjes  
Një të diel me diell
Kur nuk ka orar për vajtje-ardhje
Sigurisht mospajtuesit e mllefosur
Pa asnjë dyshim do të thonë
Gjithçka nuk është lehje
Për t’iu besuar dritës së syve
Më së miri çdo qen besnik
T’i bëj rojë oborrit të vet
Sepse askujt atë ditë
Nuk do t’ia vjedhin lëkurën
As këpucët
As këmishën me njolla të thara
As çarçafët e mëndafshtë
Me fotografi luanësh
As të gjitha letrat e mosmirënjohjes
Të pakuptuara deri në ditën e fundit
As guximin e një fije floku
Qentë nuk lehin vetëm natën
Ndoshta është më e sigurt
Të lidhet me zinxhir
Frika e mbërthyer në ëndrra
Me shtatë palë nyje
Dryni ta ketë numrin trembëdhjetë
Për shembull asnjë shtëpi
Të mos ketë zile alarmi me gjarpër
As mure të larta
Vetëm kopshte me lule
Që çelin në mesnatë
Ujë sa për ta shuar etjen
Vetmia t’i ngjajë si asnjëherë
Ditëve të bukura me shi
Secili t’i përkëdhelte qentë e vet
Me lëkurë të butë
Të bardhin të ziun laramanët
Pikërisht me lehjen e përkryer
Të mësohen ta kafshojnë
Gjumin e rëndë
Sepse mjegulla është
Vetëm për ujqit

( Prishtinë, 8 qershor 2022)./ KultPlus.com