Poezi nga Xhabir Tabaku

Bie borë

ra bora e ré, e s’je pá
qielli nuk qesh, á vrâ
kambânat heshtën si nji natë mâ par’
hije déket ka rá

qè bukur kur borat talleshin me ne
në rininë e pár’
qytetit, kangë i thurshim atbot’
bri lumit, në záll

tash lumejt me ujna jan’ mbárs
shtrati a rrënu’ e s’i mbán

ra bora e par’ ketë vit
e bashk’ nuk u pám !

Nga vëllimi “bir’ i fllanzës” / KultPlus.com