Poezi nga Kujtim Shala

Mbramë t’kam andrrue
me flokët erë
me synin stuhi
kam prekë ikjen larg
kufijt e qiellit
në synin tand
jam mbyt

Mbramë kam mësue me dashtë
prej fillimit
me vajtue ankthshëm
mbramë
kam fluturue pa mend

Kam andrrue se m’ke dashtë
prej fillimit
pa skaj
se dashunia jote
asht oqean pa breg
e prekja jote robni

Mbramë kam mësue me t’dashtë ty
me u shtri të kambët tua
me u shkretue prej flokut shtri
me ta prekë synin
dorën zjarm

Mbramë kam msue me u çmend
ma shumë se nji herë
me hy në mjegull
me andrrue në ankth
i robnuem pa skaj.