Poezi nga Ali Podrimja

Qeshu njëherë Lumi
Mure të forta kemi të larta
As vdekja të përbirohet
Kullë prej guri më
Oso Kukë Shkodrani s’e pat
S’u marrim dorë Zjarrit as Ujit të Madh
Vezën e fatit majë oxhaku
Lejlek i bardhë e çokat
do çelë njëherë
Do e ruajnë qen Sharri
Sorra gjarpërinj minj
do i qesin fare
Midis kopshtit
do rritet ’i lis thik në qiell
një lumë nuk do shter kurrë Lumi
Nën vetull të Bukurës së Dheut
lulegjakun do e vadis
Do i biesh fyellit ti
Nuk do hamë bukë thatë
Nuk do na përgjaken këmbët Majës
As e ngulim kot gozhdën
Qumësht shpenish do pijmë
Do hamë mish kaprojsh

Më shumë se bukë më shumë se krip do ketë
Nga qoftëlargu ruana Zot
Sarcoma leukemia ç’janë
Zorra qorre testimi nervor
ndërrim kohe një teshme gaz
Do mbretërojë qetësi varri
Mjekë më shumë ka se njerëz
Njëmijë vjet qe besa do jetosh Lumi
Do shkoj verës në Ulqin
do e mbys peshkaqenin
Në stepe do të dal
do e gjuaj ariun polar
Damask Halep do i pushtoj prapë
Te ndonjë arnaut te ndonjë arab
do e kërkoj Llampën e Alajdinit
E lirojmë katallanin në dhomën tënde
Do jetë i urtë si çdo vdektar
Të mbron nga syri i keq
derisa unë çel pyllin rreth shtëpisë
arinj peshkaqen derisa gjuaj
Në Horën Arbëreshe shkel pastaj
Me Don Vito Korleonen
do zbresim në fund të deteve

Arin e mbretërive ta nxjerrim
Të mos ketë të varfër në botë
urie-padrejtësie kush të mos vdesë
Në Palermo do i mbyllim
Katakombet e Kampuçit
Nuk mund e shoh një fëmijë si rri aq qetë
mes gjithë atyre kufomave
As në ëndërr nuk mund e shoh
Do t’u vemë dryrin e harresës
Lumi të gjitha do t’i kemi
Të gjitha
Ha ha ha
Ende më beson a
marroçi im i vogël
Unë rrej bre më shumë se Dreni se Iliri
Rrej më shumë se krejt Ulpiana Dardania
Vetëm ti do jetosh njëmijë vjet
Zotynë
Ha ha ha
Ha ha
Ha
Malum o Lumi
Paris, 1981, Ulpianë, 2001 / KultPlus.com