Poezi nga Orhan Veli Kanik

Shqipëroi: Alban Tartari

Sikur të qaj a ma dëgjon njeri zërin,
Në vargjet e mia;
A mund t’i prekni
Lotët e mi me duart tuaja?

S’e dija që këngët e tua
ishin kaq të bukura,
dhe fjalët e mia të pamjaftueshme
para se të bija në këtë hall.

Ka një vend, e di;
Ku është e mundur të thuash çdo gjë.
Jam afruar mjaft. Mbaj vesh, më kot;
S’e them dot./ KultPlus.com