Poezi nga Dije Demiri Frangu

Gjithçka është qullur
fjalët rrjedhin ujë meduzash
e shpirtrat si lecka të djegura varur
nëpër degët e dhembjes tymojnë idhët
e të shoh në çdo tatu
në shpina vashash të bukura
derisa qepallat më bien trotuareve
e sa i keq më është bërë shpirti

disi si ujk të shoh
që han ëndrrat e mija
e unë s dua të jem dele e zezë