Poezi nga Charles Bukowski

Në vitet e mia të njëzeta,
sado që pija tepër dhe nuk haja,
ende isha i fortë.
Dua të them,
fizikisht.

Dhe ky është njëfarë fati për njeriun,
kur shumëçka s’i shkon mbarë.
Shpirti im qe rebeluar
kundër fatit dhe jetës.

E vetmja mënyrë që mund ta qetësoja ishte të pija,
të pija dhe të pija.

Ngandonjëherë njerëzit e vegjël
kur qëndrojnë një kohë të gjatë
në vend të njëjtë
arrijnë njëfarë prestigji dhe fuqie të vogël.

Përktheu: Shkëndije Berisha / KultPlus.com