Nga Fiona Simpson

Çfarë po thonë vallë
duke u çapitur me pantoflat me gisht
ngarkuar me çanta në duar
babë e bir që këpusin me radhë
një copë nga buka e rrumbullakët
teksa trageti ynë i afrohet bregut
pas orë të gjata lundrimi
ngadalë sikur po ecën në këmbë
‘po’ duket sikur thonë
jemi mësuar të ecim
në këmbë kemi mësuar
t’ia dalim vetë
rrallë herë kemi provuar
përkëdhelitë e jetës
mbushur me sakrifica që
farën nuk na e zhdukën
këtu na solli
deti rrëzëllitës
dhe si në përralla
të bukurat gra tona
po na presin vetëm një ditë
larg edhe një ditë më shumë.

Përktheu nga origjinali : Arian Leka